ผมขออนุญาตเกาะกระแสนิดนึงนะครับ
เหตุการณ์น้ำมันรั่วในอ่าวไทยคงคล้ายกับเหตุการณ์น้ำมันรั่วในอ่าวเม็กซิโกเมื่อหลายปีก่อน ตอนนั้น นักวิทยาศาสตร์ศึกษาในประเทศอเมริกาได้ตระหนักว่า อย่างน้อยๆ นักเรียนควรตระหนักและรับรู้ถึงผลกระทบที่จะเกิดขึ้นกับสิ่งแวดล้อม หลายคนจึงคิดออกแบบกิจกรรมการเรียนการสอนขึ้น ตัวอย่างเช่น
เขาจำลองสถานการณ์ โดยการนำผงโกโก้ผสมในน้ำมัน (เพื่อให้เกิดสีที่แตกต่างจากน้ำ) แล้วนำน้ำมันไปเทลงในภาชนะที่มีน้ำอยู่ จากนั้น เขาให้นักเรียนร่วมกันคิดหาวิธีการกำจัดน้ำมันที่ปนอยู่ในน้ำ ซึ่งนักเรียนอาจใช้กระดาษชำระหรือสำลีมาซับคราบน้ำมัน หรืออาจใช้วิธีการอื่นๆ นักเรียนอาจใช้วิธีการที่หลากหลาย แต่ในที่สุดแล้ว นักเรียนก็ไม่สามารถกำจัดน้ำมันในน้ำให้หมดไปได้อย่างสมบูรณ์ น้ำมันบางส่วนยังคงค้างอยู่ในน้ำ
วัตถุประสงค์ของกิจกรรมนี้คงไม่ใช่การสอนวิธีการกำจัดน้ำมันในน้ำ แต่เป็นการสร้างความตระหนักว่า การกำจัดน้ำมันที่ปนอยู่ในน้ำทะเลให้หมดไปนั้นเป็นเรื่องที่ยากเย็นขนาดไหน “กันไว้ดีกว่าแก้” ยังเป็นคำสอนที่ใช้ได้เสมอครับ
อาจารย์ท่านใดจะเกาะกระแสนี้ด้วยก็ได้นะครับ ผมมีแผนการจัดการเรียนการสอนเรื่องนี้แถมให้ด้วยครับ